Jest mnóstwo francuskich serów. Sama Francja jest słynna z posiadania ponad 300 jego gatunków. To tam po raz pierwszy produkowano sery. Na każdy region przypada oryginalna jego wersja. Powiada się, że to mnisi stworzyli pierwszą recepturę - stąd też nazwy gatunków serów wzięte od klasztorów. Jednakże ich historia zaczęła się jeszcze w poprzedniej erze.
Perfekcyjna jakość
Sekret doskonałej jakości tkwi w przepisach. Poszczególne instytucje sprawują pieczę nad produkcją serów. Jeśli wszystko zostało poprawnie wykonane, produkt zostaje oznaczony elementem AOC. Oznacza to, że zostały one wyprodukowane w tradycyjny sposób wraz ze wskazaną odmianą bydła, miejsca wypasu i spożywanej karmy. Wlicza się w to także ostateczny rozmiar i kształt.
Liczność gatunków
We Francji sery dzieli się na:
Świeże;
Półtwarde - serwatka w czasie produkcji jest odcinana przez co masa jest giętka i miękka. Czas dojrzewania do 1-12 miesięcy. Idealne do kanapek i sałatek. Takim serem jest np. raclette. Na surowo jego smak jest przeciętny, ale po podgrzaniu wydobywa się z niego pikantność z nutką aromatu z owoców. Bardzo dobrze łączy się z ogórkami konserwowymi, ziemniakami, cebulką czy marynowanymi grzybami.
Twarde - środek jest zbity i podziurawiony, a skórka ma żółty odcień. W produkcji tego gatunku specjalizują się górskie tereny. Najpopularniejszym serem jest comte - potrzebuje mniej więcej 2 lat na dojrzenie. Produkuje się go cało rocznie z krowiego mleka, choć smak różni się w zależności od żywienia krów i pory roku. W lato czuć aromat owocowy, a zimą orzechowy. Posiada certyfikat AOC.
Kozie - produkuje się je nie tylko we Francji. Można produkować je z mleka uzyskanego tylko od kóz albo pomieszanego z tym od krów. Kozie sery dzielą się na twarogowe, pleśniowe, świeże bądź twarde. Przykładem może być crottin de Chavignol, który dojrzewając uzyskuje pokrywę z białej pleśni, choć środek jest kremowy. Ma orzechowy smak.
Pleśniowe - są bardzo ważne w kulinarnym świecie Francji. Dzielą się na te z pleśniowym przerostem bądź porostem. W pierwszym rodzaju w środku sera można dostrzec żyłki w niebieskozielonym kolorze. Francuzi mówią na niego bleu. Mleko łączy się z bakteriami, a ser co jakiś czas nakłuwa. Przeważają sery pleśniowe z krowiego mleka, choć roquefort jest z owczego. Takie sery idealne są do zapiekanej i sosów lub same. Skórka serów z pleśniowym porostem jest delikatna i biała. Proces dojrzewania to 0,5-1,5 miesiąca. Spożywany jest samodzielnie bądź jako dodatek do pieczywa. Takie sery w czasie produkcji czasem przemywa się wodą z solą. Dzięki temu powierzchnia staje się czerwonożółta. Ich smak jest ostry i wyrazisty. W Lidlu można znaleźć wiele promocji - sprawdź, czy wśród nich nie ma serów.